پروین فهیمی (مادر سهراب) و سیندی شیهن

سیندی شیهن، زن شجاع و کوشنده‌ی آمریکایی است که پسرش، کیسی را در آوریل ٢٠٠۴ در حمله‌ی آمریکا به عراق از دست داد. از آن پس سیندی پیکار بی‌امان و تظاهرات پیگیرش را علیه جنگ شروع کرد و جلو مزرعه‌ی بزرگ جورج بوش در تگزاس بست نشست و تا اوت ۲٠٠۵ توجه رسانه‌های انحصاری آمریکا و جهان را به سوی خود جلب کرد. مقاومت سیندی باعث برانگیختن احساسات پرشور مردم و خشم منتقدین سیاست‌های جنگجویانه‌ی دولت بوش شد.
سیندی می‌گوید من از آغاز حمله‌ی شتاب‌زده‌ی بوش به عراق منتقد او بودم، اما کوشش‌هایم را از روز مرگ پسرم آغاز کردم.
از ۶ اوت ۲٠٠۵ روزی که بوش برای تفریح به مزرعه‌اش در کرافورد رفت، سیندی در گودالی در سه مایلی مزرعه‌ی بزرگ بوش پایگاهی زد و اعلام کرد که تا دیدار رو در رو با جورج بوش آن‌جا را ترک نخواهد کرد. سیندی شب‌ها را در چادری در همان‌جا به‌سر می‌برد. روزانه افراد زیادی از او پشتیبانی و دیدن می‌کردند و گاهی تا ١۵٠٠ نفر از کوشنده‌های ضد جنگ به او می‌پیوستند.

در پایان اوت همان سال سیندی اعلام کرد که حتا اگر با بوش ملاقات رو در رو داشته باشد، هنوز به پیکارش ادامه خواهد داد و در اولین روز سپتامبر از آن‌جا به واشینگتن رفت و مبارزه‌اش را با این عنوان: تا بیرون آمدن کامل نیروهای نظامی آمریکا از عراق مبارزه ادامه دارد. در ٢۴ سپتامبر پس از سه روز مقاومت به دلیل تظاهرات در پیاده‌روی کاخ سفید به همراه ٣۷٠ نفر از پیکارگران ضد جنگ دستگیر شد.
پس از این حادثه به نوشتن مقاله‌، کتاب و دیگر شیوه‌های پیکار برخاست. سیندی هنوز می‌جنگد. امروز سیندی مرا به یاد پروین، مادر سهراب می‌اندازد که از آغازین لحظه‌ی گم‌شدن فرزند عزیزش کوشید و هنوز فریادش رساتر از پیش به گوش ما می‌رسد و می‌شنویم که به هفته‌نامه‌ی اشپیگل می‌گوید، ”به مبارزه‌ ادامه می‌دهیم،" آن‌هم در آن فضای بسته و پرتلاطم. دیگر برای مثال زدن از مادری شجاع فقط از سیندی نام نمی‌بریم که پروین‌های وطن ما فراتر رفته‌اند.